Misschien wel een van haar meest suggestieve werken, het schilderij toont een ernstig gewonde vrouw liggend op met bloed bevlekte lakens, over het hoofd gezien door een dreigende mannelijke figuur.

Twee vogels, een witte en een zwarte houden een banier boven, waarop de titel van het schilderij is weergegeven in het Spaans, de moedertaal van Kahlo.

Kahlo, geboren in 1907 aan de rand van Mexico-Stad, had tijdens haar jeugd een gespannen relatie met haar moeder. Toen ze nog maar 6 jaar oud was, kreeg ze polio waardoor ze een levenslange handicap kreeg. Tot overmaat van ramp raakte Kahlo tijdens haar tienerjaren ernstig gewond bij een busongeluk, waardoor ze een paar maanden aan bed gekluisterd bleef.

Het is in deze tijd dat Kahlo begon te schilderen. Op 21-jarige leeftijd maakte ze kennis met Diego Rivera, een van de beroemdste Mexicaanse kunstenaars van die tijd, met wie ze een turbulente relatie zou beginnen.

Het paar trouwde in 1929 en begon al snel aan verschillende reizen naar Noord-Amerika, maar het was pas nadat ze terugkeerden naar Mexico dat Kahlo zich bewust werd van Rivera's ontrouw.

Rivera gaf haar de schuld van hun mislukte reis en begon een affaire met Kahlo's jongere zus, waardoor zijn vrouw emotioneel verwoest werd. Datzelfde jaar zou ze slechts 2 schilderijen maken, waaronder 'A Few Small Nips' - het beeld van haar liefdesverdriet dat op het doek werd blootgelegd.

Dit werk is typerend voor Kahlo's stijl met zijn gedurfde kleuren en levendige emotionele as.

Beroemd om haar autobiografische benadering, nam Kahlo invloed van simplistische Mexicaanse volkskunst en voegde een surrealistische inslag toe om een werkelijk unieke stijl te creëren die ze gebruikte om haar leven te documenteren.

Met haar uitzonderlijke vermogen om lijden te kanaliseren in zulke krachtige kunst, is het geen mysterie waarom Kahlo een van de meest gerespecteerde kunstenaars van haar generatie is.