Het sombere tafereel brengt leed over door toon, actie en woord.

De kunstenaar zit troosteloos tussen de afgehakte zwarte lokken waar haar man zo van hield. Ze hangen aan de stoel en bezaaien de vloer tot aan de horizon van een onbepaald landschap dat zich om haar heen uitstrekt.

Kahlo was een productieve schilder van zelfportretten, waarbij ze zichzelf vaak afbeeldde in de rijk geborduurde en kleurrijke Tehuana-jurken, een traditioneel Mexicaans beeld van vrouwelijkheid.

Hier, in schril contrast met de openlijke vrouwelijkheid van eerdere schilderijen, wordt ze afgebeeld in een oversized pak (misschien dat van Rivera) met het korte haar dat haar transformatie naar een harder, meer onafhankelijk zelf aangeeft, waar de enige concessies aan vrouwelijkheid oorbellen en de ingetogen hakken zijn.

De donkere eentonigheid van het pak en de dun van het landschap dragen bij aan een gevoel van melancholie dat het uitzicht doordringt.

Kahlo wordt over het algemeen geassocieerd met de surrealisten en het schilderij heeft kwaliteiten die passen bij die beweging.

Het is uitgevoerd in de naïeve stijl die door veel surrealisten wordt geadopteerd en waar de voorkeur naar uitgaat, en er hangt een dromerige sfeer in het tafereel als het gedraaide haar geanimeerd lijkt te worden, kronkelend op de grond nu het is weggeknipt.

In een kenmerk dat typisch is voor het surrealisme, zijn er enkele toegevoegde woorden. Een Mexicaanse tekst luidt: 'Kijk, als ik van je hield, was dat vanwege je haar. Nu je geen haar meer hebt, hou ik niet meer van je.' Dit geeft misschien aan dat we Kahlo's actie als verzet moeten lezen.

Als het knippen na de scheiding komt, en het resultaat was, niet de oorzaak, van het vermeende verlies van liefde, dan was de actie een opzettelijke rebellie. Misschien probeert de kunstenaar haar nieuw gevonden onafhankelijkheid te claimen en te bezitten.

Toch is ze ook merkwaardig passief. De schaar ligt inert in haar hand. We zijn op het toneel verschenen nadat haar rol is opgehouden, alle passie is verdwenen en alleen de contemplatie van haar geabstraheerde blik overblijft. Alleen het vrijgemaakte haar lijkt dynamisch.