De gewonde tafel die in het Spaans ook wel La Mesa Herida wordt genoemd, was een van de bekende schilderijen van de Mexicaan. Hoewel het schilderij niet meer bestaat, bestaan er nog steeds foto's die ervan zijn gemaakt.
De laatste keer dat het te zien was, was in het jaar 1955 in een plaats die bekend staat als Warschau. De foto's van het schilderij zijn gemaakt tussen 1940 en 1944 en het waren er in totaal maar drie.
Deze foto's is wat overblijft voor de huidige tentoonstelling als afbeeldingen van het schilderij. De eerste tentoonstelling van de echte verf vond plaats in het jaar 1940 in de Amor's Gallery of art in Mexico.
De foto's van het schilderij bestaan uit een tafel die is geplaatst op een plek die door de aan de zijkant geplaatste gordijnen lijkt op een podium. De gordijnen zijn naar de zijkanten gevouwen om de setting te laten lijken op een open podiumvloer.
De kunstenaar is zittend in het midden getekend met ook twee mensen aan de rechterkant van de tekening die twee kinderen lijken te zijn; een jongen en een meisje. Aan dezelfde kant van de kinderen maar dichter bij de kunstenaar staat een mannelijke figuur, aan de andere kant is er een kleine sculptuur die tussen de kunstenaar een staand skelet zit. En ook aan het verste uiteinde van de tafel, naast het skelet, is er de tekening van een antilope.
Alle figuren die op de foto zijn getekend, worden achter de gewonde tafel geplaatst, naar voren gericht alsof ze vanaf het podium naar het publiek kijken. De tafel waaraan ze zitten heeft bloedtekeningen om het bloeden aan te duiden. Het is bekend dat de skelettekening het Judas-personage vertoont.
Ze heeft lang zwart haar op haar hoofd en een deel ervan hangt aan een van de handen van het skelet. Het bloed dat van de tafel met wonden stroomt lijkt meer te zijn, het stroomt naar haar jurk en ook nog meer komt van het skelet.
Er sijpelt ook nog een plas bloed uit de voeten van de man, net als de rest van het bloed van het skelet en de gewonde tafel, die ook op de vrouw wegvloeit. De tekening is een duidelijke tentoonstelling van het thema verdriet, al het bloed van de figuren waarmee ze de tafel deelt, bevlekken haar jurk.
