Het kunstwerk is van het medium olie op Masonite hardboard en heeft afmetingen van breedte, 57 cm, en hoogte, 41 cm.
Het maakt nu deel uit van de Balbina Azcárraga-collectie in Mexico-Stad, de hoofdstad van Mexico. Kahlo volgde in dit werk de stijl van de zogenaamde Naïeve Volkskunst (Primitivisme). De meeste van haar schilderijen in het genre van het stilleven zijn geïnspireerd op de natuurlijke schoonheid van haar geliefde thuisland.
Op deze foto legt ze heel goed de frisse en zuivere schoonheid van de magnoliaboom of -struik vast met hun grote, typisch roomroze en wasachtige bloemen, die op grote schaal worden gekweekt als sierplanten.
De deugd van Magnolias ligt inderdaad vooral in zijn eenvoud, aangevuld met zijn niet zo voor de hand liggende diepere symbolische betekenis. De magnoliabloem staat traditioneel voor waardigheid en adel, twee belangrijke problemen waarmee de inheemse volkeren van Mexico in een postkoloniale politieke setting worden geconfronteerd.
In het oude China symboliseerden magnolia's perfecte vrouwelijke schoonheid en zachtheid. In de zuidelijke staten van de VS worden witte magnolia's vaak gebruikt in bruidsboeketten omdat ze de puurheid van de bruid benadrukken.
Het is duidelijk dat Kahlo's schilderij werd beïnvloed, misschien zelfs geïnspireerd door, de wereldwijd geprezen Amerikaanse modernistische kunstenaar Georgia O'Keeffe (1887-1986). Inderdaad, O'Keeffe schilderde een foto van hetzelfde onderwerp.
Terwijl de laatste versie de bloem in volle bloei weergeeft, bevinden de magnolia's van de eerste zich alleen in het knopstadium en is er een grote, zeer fragiele en kortstondige perencactusbloem in het midden van Kahlo's compositie.
Frida gebruikte deze prachtige lokale bloem vaak in haar creaties als symbool van de kwetsbaarheid tussen leven en dood. Daarnaast is rechts van het arrangement nog een voorbeeld van elegante Mexicaanse flora, een gedeeltelijk verborgen open calla lelie, waarvan bekend is dat het de favoriete bloem was van haar man, Diego Rivera, vanwege zijn witter dan witte kleur, en opgenomen in veel van zijn schilderijen.
Frida Kahlo werd ooit geciteerd: "Voeten, waar heb ik jullie voor nodig als ik vleugels heb om te vliegen?". Dit weerspiegelt op fantasierijke wijze de vrijheid van meningsuiting die ze met haar kunst kon bereiken.
