Time Flies, geschilderd in 1929, weerspiegelt de invloed van Diego Rivera op haar kunst.
In het zelfportret Time Flies positioneert Kahlo zichzelf in het midden van het beeld. Ze staart de toeschouwer recht aan met een grote, serene uitdrukking en haar kenmerkende voorhoofd is geschilderd om te lijken op een vogel met open vleugels, een subtiele knipoog naar de titel van het schilderij. Rechts van het onderwerp staat een stapel boeken met daarop een klok die 2:43 aangeeft.
De betekenis van de tijd is niet algemeen bekend. Boven haar hoofd staat een vliegtuig in noordoostelijke richting. Het vliegtuig lijkt ook tijdens de vlucht op een vogel met open vleugels. Zware groene gordijnen vastgebonden met rode touwen maken plaats voor een helderblauwe lucht die uitbundigheid en hoop voorspelt.
Op het portret draagt Kahlo traditionele Mexicaanse kleding en sieraden. Haar haar is in het midden gescheiden en opgestoken. Gebruinde wangen geven kleur en suggereren gezondheid en tevredenheid. Deze opbeurende aantekeningen wijken af van een eerder zelfportret dat haar in meer formele kleding laat zien.
Frida Kahlo schilderde Time Flies in 1929, het jaar waarin ze trouwde met een andere beroemde Mexicaanse kunstenaar, Diego Rivera. Zijn invloed op haar kunst en oog is duidelijk in dit werk.
In eerdere stukken emuleerde Kahlo renaissanceschilders. In dit werk gebruikt ze echter een meer traditionele Mexicaanse volksstijl, de voorkeur van Rivera, waarin gedurfde kleuren en technieken zijn verwerkt die in de nativistische school worden gebruikt.
Vanaf dit punt komt Kahlo dichter bij deze esthetiek dan de meer door Europa beïnvloede vormen van haar eerdere stukken. De New Yorkse tak van het beroemde veilinghuis Sotheby's verkocht het stuk in de zomer van 2000 voor vijf miljoen dollar aan een Amerikaanse verzamelaar. Op het moment van de verkoop werd Kahlo de best verkopende Latijns-Amerikaanse artiest in de geschiedenis.
